İstifçi, bir tiyatro salonunun kapanmasından dolayı dışarı atılan bir bavul da bulduğu, teyp, gazete kupürleri ve diğer materyallerden oluşan eşyalarla kantocu Peruz Hanım'ın hayatını anlatır.

Peruz Hanım'ın hikayesini izlerken Türk Tiyatrosunun değişimi ve bu süreçte yer alan sanatçıların oynadığı oyunlardan kesitler sunar. İstifçi, Peruz Hanımdan yola çıkarak, Türk tiyatrosuna emek veren sanatçıların günümüzde hatırlanmaması ve unutulmasının acısını yaşar.

Kendisinin yaptığı istifçilik hafızamızın ve geçmişimizin kaydedilmesidir. Tüketimin ön planda olduğu günümüz toplumunda köklerimize sahip çıkmanın önemini hatırlatır.